In de komende jaren willen we ons gaan concentreren op enkele thema’s die voortkomen uit het Tienpuntenplan. De thema’s met de actiepunten staan op deze website beschreven. De oorspronkelijke tien punten van het Tienpuntenplan blijven ankers in onze gedachten:
1 . Je kunt (consumptief) alleen maar iets ontvangen als je het hebt betaald. Hierdoor verandert het koopgedrag, komt men niet meer in de verleiding en daalt het aantal schuldeisers sterk.
Bij de Gemeentelijke Kredietbank Groningen is het aantal schuldeisers per cliënt gemiddeld 17 en de schuld € 33.000. Tot nu toe zijn de aankopen via Websites op Internet zodanig geregeld dat je eerst moet betalen voordat men het gekochte toestuurt. Er is al nu een Internetbedrijf (After Pay) waar je achteraf betaald. De gevolgen hiervan hoeven we niet toe te lichten. De Overheid staat een percentage van maximaal 14% toe bij het verstrekken van consumptiekredieten. Wij ontvangen als spaarder een rente van 0.3 %. Wie vaart hier wel bij denkt U? De armen in ieder geval niet.
2. De Schuldhulpverlening moet op de schop. De schuldsanering zou na aanmelding binnen twee maanden dossier-compleet moeten zijn. Schuldeisers die een aanbod van het GKB ontvangen, reageren binnen een maand en doen anders niet mee in de sanering. Het spel kan nu binnen vier maanden na aanmelding op de wagen. Iedereen die in dit traject terecht komt, krijgt de verplichting een preventiecursus te volgen en dossierhulp te accepteren.
Wij zien iedere week ruim 720 huishoudens die een voedselpakket komen ophalen. Uit gesprekken met deze mensen blijkt het vaak erg lang te duren dat de termijn van drie jaar van schuldsanering in werking treedt. Een wachtduur van 1 a 2 jaar zijn helaas geen uitzondering en worden vaak veroorzaakt door allerlei regelingen/afspraken waar de GKB zich aan moet houden.
3. Stel je hebt een schuld van € 1.000 en je hebt niet de middelen en geen netwerk om de schuld in te lossen. De inningskosten lopen snel op en verdubbelen de schuld. Als mensen langere tijd schulden hebben en maken, dan is soms de helft de werkelijk gemaakte schuld en de andere helft zijn de kosten van die schuld.
De kosten die bv. incassobureaus in rekening brengen zijn extreem hoog. Ook als men niet kan betalen, blijven de kosten alsmaar stijgen. Schulddossiers worden vaak zelfs te koop aangeboden. Handel in armoede!
4. Door het eigen risico maken mensen in armoede geen gebruik meer van medische zorg. Door dit risico inkomensafhankelijk te maken of een Nationaal Zorgfonds, hef je dit op.
In een rijk land als Nederland, waar ook de medische zorg hoog in het vaandel staat, zou iedereen recht op medische zorg moeten hebben. Arme mensen hebben vaak het basispakket en zijn meestal niet +verzekerd. Als er ook betalingsachterstanden bij de ziektekostenverzekeraar zijn, gaat de inning van de premie naar het Justitieel Incasso Bureau in Leeuwarden. Betrokkene betaald daarvoor per maand ruim € 30 extra totdat de achterstand is weggewerkt. In de basisverzekering kunnen kinderen van deze ouders bv. ook geen gebitsbeugel krijgen (kosten tussen de € 2.000- en 3.000). Kinderen worden hierdoor nog eens extra gedupeerd. Dat pleit voor een Nationaal Zorgfonds, zonder eigen risico, zodat de basiszorg voor iedereen weer toegankelijk wordt. Het bestuur van der VBSG ondersteund een dergelijk initiatief in het directe belang van haar cliënten.
5. Als mensen meer bereid zijn te delen, dan zou dat de Voedselbanken overbodig maken.
Als de individualisering teruggedrongen wordt, ontstaat er meer ruimte om te delen. Delen met mensen in je straat, je flat, je wijk of dorp of stad. Delen van kennis, delen van ervaringen, voedsel, kleding en ook geld. Daarvoor is het nodig om de buurt- en dorpshuizen weer opbouw/buurtwerkers te geven, die deze verbindingen kunnen maken. Er zijn buurten en woonwijken waar rijke mensen en waar veel armen wonen. De stad Groningen is wat dit betreft in tweeën gedeeld.
6. Schaamte brengt arme kinderen in een nog slechtere positie. Door ze te laten zien wat het ze kost als ze zich schamen voor armoede en wat het oplevert als ze het schaamtekleed durven af te werpen , wordt de positie van deze kinderen positief beïnvloed.
Uit recent onderzoek van VN blijkt dat als kinderen langdurig in armoede opgroeien, ze nooit die baan krijgen, die ze anders wel zouden hebben en ook in hun persoonlijke ontwikkeling blijvend worden geremd. Onze Voedselbank organiseert daarom veel activiteiten voor kinderen. De gemeente Groningen ontwikkelde het zgn. Kindpakket. De VBSG heeft in 2016 een film ontwikkeld die laat zien wat het je kost als je hert schaamtekleed omhoudt. Maar we laten ook zien wat het je oplevert als je dat kleed durft af te werpen. De Bisschop Sint Martinus gaf al het goede voorbeeld!
7. Arme mensen zijn aan het overleven, dat betekent dat er geen ruimte in hun hoofd is om er iets in te stoppen als sollicitatieplicht, cursussen volgen enz. Zorg eerst voor bandbreedte (ruimte), dan is er een goede kans om zich te ontzorgen.
Twee vooraanstaande Amerikaanse psychologen schreven het boek “Schaarste”. Zij waren in opdracht van Obama aan de slag om in de VS de armoede te bestrijden met dit gegeven als basis. Wij bij de Voedselbank in de stad geven daarom veel meer (gezond) voedsel. Om te voorkomen dat de arme kinderen met een lege maag naar school gaan, geven we meer brood, boter en broodbeleg. De allerarmsten in de stad hoeven zich dan in ieder geval geen zorgen meer te maken of er voldoende voedsel is voor hen zelf en hun kinderen. Daardoor ontstaat al wat bandbreedte. Via de Kledingbank Maxima aan de Oosterhamriklaan 91 geven we nu ook meer en betere kleding uit. Er is meer rust in hun hoofden nodig, maar dit helpt wel.
8. Ongeveer 30% van de inwoners van de stad is student en zij brengen de stad heel veel. Door de aanwezigheid van veel studenten en minima in de stad is er sprake verdringing op de arbeidsmarkt. Dit is een van de redenen waarom het voor minima lastig is om een baan te krijgen. Een van de gevolgen hiervan is dat zij niet uit de armoede kunnen komen en zodoende in Groningen de meeste kinderen in Nederland opgroeien in armoede.
De stad Groningen is een zgn. dienstverlenende stad met de RUG, de Hanzehogeschool, twee grote ziekenhuizen, DUO, een omvangrijk ambtelijk apparaat (gemeente en provincie) etc. en er is heel weinig en steeds minder productiewerk voor bv. laagopgeleide mensen. Het actief aantrekken van bedrijven die producten maken, helpt direct om laagopgeleide mensen aan werk te helpen. Ook kan worden onderzocht om deze groep met gemeentelijke hulp te vervoeren naar elders voor werk of in te zetten op productiebedrijven in Noord-Duitsland. Om deze groep dichter bij de arbeidsmarkt te brengen, zou het min of meer verplicht verrichten van vrijwilligerswerk ze helpen aan een zinvolle dagbesteding, een dagagenda, het leggen van contacten, het opdoen van (werk)ervaring en het zelfvertrouwen.
9. Het terugdringen van armoede is niet eenvoudig en in de stad Groningen nog extra gecompliceerd door het uitzonderlijk hoge aantal studenten.
Wij pleiten er voor dat de RUG en/of de Hanzehogeschool Groningen een brede studie verrichten om de werkelijke oorzaken van de armoede in deze stad in kaart te brengen en met oplossingen komen die er daadwerkelijk voor kunnen zorgen dat de armoede hier substantieel afneemt. De stad heeft twee grote instituten waar op brede terreinen de kennis is om onderzoek te doen en oplossingen aan te dragen, inclusief een financieel kader.
10. De kloof tussen arm en rijk is groot en groeit zelfs. Is armoede een zaak van de arme alleen, of van de buurt of wijk waar deze woont, van het dorp of de stad of van de gehele samenleving? Wij willen de rijke wijken aandeelhouder maken van de problematiek van de arme wijken, door stabiele gezinnen rechtstreeks te koppelen aan arme gezinnen.
Onze Voedselbank heeft een project ontwikkeld waarbij in een pilot tien stabiele gezinnen rechtstreeks gekoppeld worden aan tien arme gezinnen die afhankelijk zijn van de Voedselbank. Dit project heet “ Stadjers Hand in Hand ( SHiH). Dit geld mag worden gebruikt als er binnen deze arme gezinnen aanschaffingen noodzakelijk zijn. We werken hierbij nauw samen met het WIJ team van de Korrewegwijk in de stad Groningen en de Raad van Kerken Groningen. Als deze pilot slaagt, willen we deze uitbreiden, mits er meer structurele financiering beschikbaar komt. We denken hiermee te bereiken dat de arme geholpen wordt om de positie van het gezin te verbeteren en dat mensen die onafhankelijk kunnen leven, meer begrip krijgen voor armoede. De verbinding is de kracht van het project.